Czy dzieci i młodzież mogą cierpieć z powodu zaburzeń psychicznych?
Niektórzy mogą się temu dziwić, jednak okazuje się, że niestety już niemal co piąte dziecko zmaga się z problemami wymagającymi wsparcia psychologa lub psychiatry dziecięcego.
Choć ze zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży jest u nas coraz gorzej, to jednak z uwagi na funkcjonujące wciąż jeszcze w społeczeństwie szkodliwe stereotypy, rodzice często zwlekają ze zgłoszeniem dziecka do specjalisty.
Czym zajmuje się psychiatra dziecięcy?
Dzieci mogą cierpieć z powodu tych samych zaburzeń psychicznych, co osoby dorosłe, takich jak m.in. depresja, zaburzenia lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia, zaburzenia odżywiania i wiele innych. Jednak ich przebieg może znacząco różnić się od tego, który obserwujemy u dorosłych. Są też takie zaburzenia, które psychiatrzy dziecięcy mają okazję diagnozować częściej niż psychiatrzy dorosłych – są to np. zaburzenia neurorozwojowe, takie jak ADHD czy spektrum autyzmu.
Psychiatra dziecięcy w procesie diagnostycznym musi odnieść to, z jakimi objawami zgłasza się pacjent do norm wiekowych, aktualnego poziomu rozwoju, ale – co szczególnie istotne – wziąć pod uwagę kontekst rodzinny oraz to, jak funkcjonuje dziecko w grupie rówieśniczej. Psychiatra dziecięcy zajmuje się zarówno diagnostyką, jak i leczeniem zaburzeń psychicznych.
W psychiatrii dzieci i młodzieży postępowaniem pierwszego rzutu jest psychoterapia lub wsparcie psychologiczne. To od nich powinno zaczynać się leczenie. Często jednak stan pacjenta wymaga włączenia farmakoterapii. Zalecane przez psychiatrę leki są w dłuższej perspektywie dobrze tolerowane przez pacjenta i nie powodują uzależnień.